We zijn nu ruim 1,5 week in Zuid Australie, dus het is weer tijd voor een terugblik van onze belevenissen. Het is weer een heel verhaal geworden, maar we hebben dan ook weer heel wat gezien: Vorige
week dinsdag dus aangekomen in Adelaide, woensdag een dagje de stad in. Adelaide is een gezellige en kleinschalige stad. Alles stond in het teken van wielrennen omdat de 'Tour down under' in de buurt
werd gereden. We hebben op het gemak rondgekeken en op een terrasje in de Rundle street lekker geluncht. Aan het eind van de middag waren we allebei flink versleten (waarschijnlijk ook door het
nieuwe tijdsverschil van 2,5 uur tov West-Australie) dus zijn we terug naar ons hotel gegaan. Donderdag hebben we de camper opgehaald. We hebben precies dezelfde als het vorige stuk alleen rijdt deze
beter. Na de camper weer vol te hebben geladen na een bezoek aan de supermarkt en de bottleshop zijn we gaan rijden, richting het Fleurieu schiereiland dat onder Adelaide ligt. Via de wijnstreek
McLaren Vale zijn we naar Victor Harbor gegaan. Hier hebben we op een camping gestaan bij het water. Victor Harbor is een klein toeristisch kustplaatsje. Hier hebben we de volgende ochtend even
rondgekeken, daarna zijn we het schiereiland gaan verkennen. Veel kliffen, mooie stranden en glooiende landschappen met wijngaarden en grasland. Het was bewolkt en best fris die dag maar in de loop
van de dag klaarde het weer op. Toch even wennen na zoveel weken zon en warmte... De eerste dagen in het Zuiden was de temperatuur wat lager, zo tussen de 20-25 graden. Daarna was het opeens een paar
dagen 35-38 graden en sinds woendag is het weer rond de 25 graden. De afstanden hier zijn een stuk korter en daar moesten we even aan wennen. In het Westen waren we gewend om rond 8 uur te vertrekken
en veel kilometers te maken, maar dat is hier niet nodig. Dus slapen we een beetje uit, ontbijten en vertrekken rond 10 uur. We rijden hier gemiddeld 150 km per dag en hebben genoeg tijd om
tussenstops te maken, lekker relaxed dus! Na het Fleurieu schiereiland zijn we vrijdag in de loop van de dag doorgereden naar Wellington, een klein plaatsje aan het Coorong Nationaal Park, een
waterrijk natuurgebied. De volgende ochtend met een gratis veerpontje de rivier overgestoken en daarna door naar Robe via de limestone coast. In Robe nog even rondgekeken op een boerenmarkt en daarna
door naar de camping aan een meer. Zondag weer verder richting Mount Gambier. Onderweg zijn we door diverse kleine dorpen en gehuchten gekomen. Opvallend dat ieder dorp, hoe klein het ook is, wel een
openbaar toilet heeft. Heel handig en ze zijn overal erg schoon! Aangekomen in Mount Gambier eerst naar het blauwe kratermeer gegaan, heel apart en mooi. Alleen in de zomermaanden is het meer blauw
gekleurd. Er zijn ook nog twee andere meren bij met een normale kleur. Bij de stad hebben we op een camping gestaan die bestond uit terrassen en waar iedere plek zijn eigen badkamer had, echt
super... Maandagochtend hebben we in de stad nog bij een sinkhole gekeken. Wat de NL benaming is weten we niet, maar het is een grote diepe kuil die is ontstaan nadat het dak van de grot is
ingestort. We konden naar beneden waar allerlei bloemen en planten groeien en er hing vanaf boven een groot gordijn van klimop. Daarna zijn we via de kust naar Portland gereden. Onderweg gestopt in
Port MacDonald, hier zijn bijzondere kliffen en rotsen met aparte vormen zoals een kameel en een kikker. Net voor het plaatsje Nelson gingen we van de Staat South Australia naar Victoria. Hier is het
weer een half uur later, dus het totale tijdsverschil met NL is nu 10 uur. In Portland hebben we onszelf verwend met een milkshake en een groot stuk taart, mmmm... Na een bezoek aan Cape Nelson met
een mooie vuurtoren en een paar stops bij o.a. een gele rots op zoek naar de camping waar volgens de advertentie vaak koala's zitten. We hebben er bij daglicht geen gezien, maar toen we 's avonds in
het donker buiten zaten zagen we de takken in de bomen voor ons opeens flink bewegen... met de zaklamp zagen we dat er 2 koala's van de ene naar de ander boom sprongen. Helaas waren ze de volgende
ochtend verdwenen... Dinsdag hadden we de Grampians als doel. Dit is een groot nationaal park in de bergen. Er loopt een mooie route van Dunkeld door het Zuidelijke deel naar het centrale deel.
Onderweg zie je bergen, rotspartijen en meren. We wilden graag een paar nachten naar Halls Gap, zodat we van hieruit het gebied konden bekijken. We hadden een camping gezien die beloofde dat er veel
wildlife zat, dus wij daar naartoe. Vlak bij de ingang zat al een kangaroo op de weg... wij helemaal blij... bleek dat er op en rond de camping een hele groep rondloopt. 's Avonds telden we er zeker
40! Er was zelfs een kangaroo met een kleintje in haar buidel... zoooo lief... Ook liepen er veel emoes en herten en vlogen er veel kaketoes. We hebben veel foto's gemaakt en het is wel heel
bijzonder om al deze dieren zo rond te zien lopen als je bij je camper zit. Al zijn die kaketoes om 5 uur 's ochtends niet meer zo leuk omdat ze zoveel herrie maken.... Woensdag zijn we de Grampians
verder ingegaan. We moesten met de camper de bergen in, af en toe behoorlijk steil omhoog maar dat gaat toch best aardig met deze bus. Onderweg zijn we eerst gestopt bij het Boroka uitkijkpunt, hier
kijk je uit over de vallei van Halls Gap en de Wonderland Range. Daarna doorgereden naar de Balconies rotsformatie, om hier te komen eerst een tocht van zo'n half uur, waarna je echt een superzicht
hebt op uitstekende rotsen boven een vallei. Na een stevige lunch door naar de MacKenzie watervallen. Ook hier weer een tocht gelopen, deze keer van ruim een uur, en uiteindelijk een mooi uitzicht op
de watervallen. Op de terugweg ook nog de Broken Falls bezocht. Het waren behoorlijk pittige wandelingen en het was best warm, dus moe maar voldaan weer terug naar de camping. Donderdagochtend voor
de terugrit naar de kust nog een stop gemaakt bij het Bellfield meer. Dit meer fungeert als wateropvang voor een groot omliggend gebied. Via een andere route als de heenweg teruggereden naar het
Zuidelijke deel van de Grampians. Dit is een stuk vlakker maar wel net zo mooi! Deze dag was het Australia day, een soort Koninginnedag waarop iedereen vrij is en 'viert' dat hij of zij Australisch
is... Vlaggen op de auto's, kleding van Australie aan en vooral veel eten en drinken... Op de weg kon je goed merken dat iedereen er een dagje op uit ging, het was een stuk drukker dan normaal. Wij
zijn doorgereden naar Port Fairy. Na een lunch aan het strand hebben we een wandeling gemaakt over het Griffiths eiland. Hier zagen we een zwarte wallabie, een soort kleine kangaroo. Omdat het in
Port Fairy erg druk was vanwege Australia Day zijn we doorgereden naar Koroit, een klein dorp aan de rand van het Tower Hill natuurreservaat waar we vrijdag naartoe wilden. Vrijdagmorgen zijn we op
pad gegaan naar Tower Hill. Onderweg zagen we al een emoe en toen we parkeerden in het reservaat zagen we er nog meer. Wat een grote beesten en absoluut niet bang. Eerst hebben we een wandeltocht
gelopen waarbij we naast veel mooie planten en bomen ook de eerste 2 koala's hebben gezien! Ze zaten te slapen in een eucalyptusboom (dit doen ze 20 uur per dag). Ook zagen we opeens een slang over
het pad kronkelen... we hebben gewacht tot hij weer in de bossen was en zijn er toen snel voorbij gelopen... Terug bij het bezoekerscentrum hebben we na een bakje koffie besloten om nog een andere
tocht te lopen, het is een prachtig natuurgebied. Deze keer een tocht van ruim een uur die volgens de beschrijving bovengemiddeld was om te doen. Het was een pittige wandeling, maar de moeite waard!
We liepen over de oude kraterrand bovenlangs de meren. We hebben geluncht op de picknickplaats met de emoes, hebben nog een koala gespot en zijn toen weer gaan rijden. Ook op de terugweg uit het
reservaat koala nr 4 gezien... Judith zei dat ze niet uit Australie zou vertrekken voordat ze een koala had gezien... nou wat dat betreft kunnen we weg hier. We zijn naar de plaats Warrnambool
gegaan, een grote stad, waar het erg druk was. Dan valt het niet mee om een parkeerplek voor de camper te vinden. Uiteindelijk toch gelukt en even een rondje door de stad gedaan. Hier ook op een
camping gestaan aan de Hopkins rivier. Zaterdag vanuit Warrnambool vertrokken naar de 'Great Ocean Road', een beroemde kustweg van ongeveer 250 km, ooit aangelegd door oorlogsveteranen uit de 1e
wereldoorlog en nu een trekpleister voor toeristen. Het is een mooie route die langs de kliffen loopt, direct langs de oceaan. We hebben het eerste stuk van75 km zo'n 5 tussenstops gemaakt bij
kliffen als 'London Bridge', 'The Arch', 'Bay of Islands' en als hoogtepunt de 'Twelve Apostels', ooit 12 rotsen die langs de kust het water uitrijzen, door weer, wind en vooral het water staan er
ondertussen nog maar 8 overeind. Dat het een trekpleister is voor toeristen hebben we geweten, bussen vol met toeristen (lees vooral Aziaten met camera's) kwamen hier even wat plaatjes schieten... Na
een overnachting op een kleine camping in Princetown zijn we gisteren verder gegaan langs de Great Ocean Road en hebben we ook het Great Otway Nationaal Park bezocht, een groot gebied met tropisch
regenwoud, varens en watervallen. Hier hebben we een Tree Top Walk gedaan, een wandeling van zo'n 600 meter op een hoogte van ca. 25 tussen de boomtoppen. Hierna zijn we doorgereden naar het Great
Otway Lighthouse. De weg hierheen staat bekend om de vele koala's en niets was minder waar... In de eucalyptusbomen hebben we zeker 20 koala's gezien, heel gaaf! Via Apollo Bay zijn we over de Great
Ocean Road verder gereden, dit is een bijzonder stuk. Aan de linkerkant heb je tropisch regenwoud en rechts kijk je zo vanachter het stuur op de kliffen en de oceaan. Nu staan we op een camping in
Kennett River. Hier zitten zelfs koala's op de camping in de bomen naast ons... heel bijzonder. Nog een paar dagen Australie en dan vliegen we vrijdag door naar Nieuw Zeeland van waaruit we zaterdag
doorvliegen naar Fiji! Hier gaan we een weekje uitrusten, niksen, duiken en van het mooie weer genieten... Tot de volgende keer, Frank & Judith
Hoi allemaal, hier weer een update vanuit Australie. We hadden de afgelopen dagen eigenlijk bij Ayers Rock moeten zijn en dan zouden we morgen vanuit Alice Springs naar Adelaide vliegen, maar dat
liep net even wat anders... Vorige week maandag vertrokken we om 07.30 uur vanuit Coral Bay vol goede moed aan wat een lange reisdag moest worden... We waren van plan om ca. 700 km te rijden zodat we
de resterende dagen tijd zouden hebben voor Geraldton, de Pinnacles en Perth. Na een km of 50 waren er al een paar tegenliggers die knipperden met hun lichten en iets verderop stopte er een auto om
te vertellen dat we niet verder konden (tja hier kan je op de snelweg stoppen zonder dat er ook maar verkeer langs komt). Vanwege bosbranden was de weg afgesloten tussen het Minilya roadhouse en
Carnarvon... We zijn toch nog doorgereden naar het roadhouse om wat meer informatie te krijgen, maar het enige dat toen bekend was, was dat de brand zondag ontstaan was en dat het 24 - 48 uur zou
duren. Hier kwamen we ook pas het eerste bord tegen dat de weg was afgesloten, dat is in Nederland toch beter geregeld! We besloten om terug te rijden naar Coral Bay en daar te wachten tot de weg
open zou gaan.... dus wij weer 100 km terug gereden en weer ingecheckt op de camping en de updates in de gaten gehouden. Deze kwamen elke twee uur van de FESA en Mainroads (brandweer en
Rijkswaterstaat van Australie) en werden bij de receptie opgehangen... zeker die eerste dag hebben we elke update gezien omdat je toch hoopt dat je verder kan... Het advies was toen nog om een
alternatieve route te zoeken, maar die was zeker 900 km extra tov de gewone route van 1100 km... We hadden maandag nog tijd genoeg om voor vrijdag bij Perth te zijn dus we besloten om deze omweg nog
niet te rijden... We hoopten dat de weg dinsdag weer open zou zijn, maar helaas... de brand was alleen maar groter geworden en het zou nog minstens 24 uur duren... Toen alvast de camperverhuurder
ingelicht en gevraagd wat te doen. Zij adviseerde om dan toch de omweg te rijden om op tijd in Perth te zijn. Net toen we dat wilden doen, hoorden we dat ook deze weg via het Noorden (The Great
Northern Highway) dicht was door overstromingen tussen Port Hedland, Newman en Tom Price... tja een andere weg is er niet dus nog een dag in Coral Bay. Nou is dat op zich geen straf gezien de mooie
stranden en het mooie onderwaterleven! Woensdag was de brand nog groter en de weg zou nog minimaal 48 uur dicht zijn. Ook de alternatieve route was nog steeds dicht door de overstromingen en nu was
er zelfs sprake van een naderende cycloon, Heidi! Toen kregen we het wel warm en niet alleen door de hitte... nu was wel duidelijk dat we vrijdag de camper niet konden inleveren en dat we onze vlucht
zaterdagmorgen niet konden halen... Dus hebben we de camperhuur in eerste instantie met een dag verlengd, de accommodatie en huurauto bij Ayers Rock en Alice Springs geannuleerd. Omdat we nog niet
wisten wanneer we weg konden en wanneer we konden vliegen, hebben we de vluchten nog even laten staan (ook in de hoop dat we alsnog op tijd zouden zijn). Ook donderdag nog in Coral Bay beetje op het
strand gelegen en gezwommen en in de schaduw yathzee gedaan en wat gelezen. Het werd iedere dag warmer en 40 graden of warmer was toch wel erg heet! Verder nog wat rondgekeken in Coral Bay, dit is
welgeteld 1 straat met 2 campings, een resort en een backpackershotel. Verder zijn er nog wat winkeltjes, een paar barretjes, een goeie bakker en een bottleshop (kwamen we donderdag pas achter...).
Vrijdagochtend was de weg nog steeds dicht en zijn we weer naar het strand gegaan. 's Ochtends werd wel verteld dat er een voedselconvooi over de weg was gereden onder begeleiding van brandweer en
helicopters, maar dat de weg voor toeristen zeker nog niet open zou gaan. Om een uur of vier kwamen we terug en toen was net bekend dat de weg weer open was! Ondanks dat we de camping al hadden
betaald voor die nacht zijn we net als vele anderen gaan rijden naar Carnarvon... Onderweg zag je behoorlijk wat stukken verbrand bos. Er werd vooraf ook gewaarschuwd voor verbrande dieren of dieren
die op de weg liepen, maar dat viel gelukkig mee! In totaal is er zo'n 400.000 hectare verbrand, zeg maar 50 bij 80 km, dat is behoorlijk een groot gebied! Rond half 8 waren we bij Carnarvon en
konden het eigenlijk nog niet geloven dat we los waren... Inmiddels hadden we de camper t/m maandag verlengd. Omdat we de vlucht naar Ayers Rock niet meer konden halen voor de 3e keer naar Qantas
gebeld, om deze vlucht te annuleren, helaas kregen we geen geld terug. De vlucht van woensdag 19-1 van Alice Springs naar Adelaide hebben we veranderd van Perth naar Adelaide op dinsdag. We balen dat
we het stuk bij Ayers Rock niet gaan zien, maar ja soms zit het mee en soms zit het tegen... en bosbranden en overstromingen komen nou eenmaal voor in Australie. Hebben we gelijk een goede reden om
nog een keer naar Australie te gaan... Zaterdag hebben we flink wat kilometers gemaakt en na een lange saaie rit waarbij we alleen drie roadhouses op 400 km tegenkwamen zijn we uiteindelijk weer naar
de camping in Drummond Cove, net boven Geraldton gegaan waar we ook op 1 januari hebben gestaan. We wisten dat hier internet was dus het was handig om daar nog wat dingen te kunnen regelen. De
volgende ochtend naar Geraldton gereden en hier eerst ontbeten. We wilden ook nog wat rondkijken maar alles was dicht dus zijn we doorgereden richting Perth via een aantal leuke kustplaatsjes als
Dongara, Leeman en Jurien Bay. We hebben onderweg de Pinnacles bezocht. Dit zijn kalkstenen zuilen in een woestijnachtig gebied. Heel apart om doorheen te lopen en zelfs met de camper doorheen te
rijden, al ging dat af en toe maar net, de weg was onverhard en tussen de stenen door tot wel 3 meter hoog was best nauw. Daarna nog een flink stuk doorgereden en een camping in de buurt van Perth
gezocht. De eerste die we zochten bleek helaas niet meer te bestaan en had plaats gemaakt voor een luxe villawijk. Uiteindelijk in de buurt van Scarborough op de camping Karrinyup waters resort
gestaan. Omdat we de gisteren de camper in moesten leveren onze bagage weer ingepakt en de camper opgeruimd. We hadden goed ingeschat wat we aan boodschappen nodig hadden, we hadden alleen zout en
afwasmiddel en wat BBQ-kruiden over. Gisteren zijn we naar Perth gereden en hebben we nog een paar uur in de stad rondgekeken. Een leuke stad met een paar leuke winkelstraten, waar we nog even op een
terrasje hebben gezeten. Aan het eind van de middag de camper ingeleverd en weer eens in een hotel geslapen. Vanmiddag zijn we naar Adelaide gevlogen waar we nu 2 nachten in een hotel blijven.
Donderdag gaan we de camper ophalen voor het volgende deel Adelaide - Melbourne. West Australie was een mooi stuk, we hebben veel gezien en gedaan en behoorlijk veel andere reizigers ontmoet, wat
leuk is om ervaringen uit te wisselen! Leuke kustplaatsjes, reuzebomen, lange wegen, nationale parken en mooie stranden. Het was zeker de moeite waard! Op naar het volgende hoofdstuk...
Wat een leuke reacties hebben we weer gekregen, bedankt. Het is iedere keer een verrassing om op onze weblog te kijken als we internet hebben, echt bijzonder! We hopen dat iedereen een goede
jaarwisseling heeft gehad.
Nog even terug in de tijd, 30 december zijn we in Fremantle gebleven. Dit is een leuk plaatsje met veel mooie historische gebouwen en leuke winkeltjes. We hebben uitgebreid rondgekeken. In het
weekend is er ook een overdekte markt, dus wij daar ook heen... het was alleen zo druk dat het eigenlijk niet leuk was, dus we zijn snel weer naar buiten gegaan.
Omdat we bij oud & nieuw niet per se bij Perth wilden zijn en graag wat meer tijd hebben voor het noordelijke stuk, zijn we op 31 december verder gegaan. We wilden graag de Pinnacles zien. Over
de nieuwe Indian Ocean Road zijn we naar Cervantes gereden om hier op een camping oud & nieuw te beleven. Het is maar een klein plekje, dus er was weinig te doen rond 12 uur... Overigens was
oudjaarsdag een grijze en regenachtige dag, dus hebben we besloten om de Pinnacles de terugweg naar Perth te bekijken. 's Middags was het droog en hebben we nog een tocht gelopen over een mooi wit
strand naar Thirsty point, een mooi uitijkpunt over de oceaan. Er stond veel wind dus er werd volop gekitesurft.
Zoals gezegd was onze jaarwisseling vrij rustig... op een paar vuurpijlen en lampionnen na was het donker en stil. Het viel trouwens ook niet mee voor ons om zo lang wakker te blijven... we zijn
inmiddels gewend om rond half tien te gaan slapen en zo rond half zes voor het eerst wakker te worden... het is vroeg licht en de vogels fluiten al snel en de camper warmt dan ook lekker op... na
het ontbijt proberen we meestal tussen 8.00 en 8.30 uur te vertrekken.
Nieuwjaarsdag zijn we op zoek gegaan naar een camping met internet want we wilden graag skypen met het thuisfront... dat was alweer een paar weken geleden en inmiddels zijn we toch al ruim een
maand op reis.
Onderweg hebben we in Geraldton aan het water geluncht... dat is het makkelijke van de camper, we hebben de koelkast, servies en eigenlijk alles bij ons... dus borden, bestek, brood en beleg mee
naar de picknicktafel en je hebt en lunch met een schitterend uitzicht!
Net boven Geraldton ligt het gehucht Drummond Cove, met een kleine camping met een zwembad en draadloos internet en een mooi uitzicht op de oceaan. Dit soort kleine campings vinden wij vaak het
leukst... Bovendien mochten we hier de huiskangaroes voeren 's morgens... die beesten zitten bij die mensen in de achtertuin... wel leuk en we konden ze zelfs aaien... Natuurlijk is het leuker om
kangaroes in het wild te zien, maar tot dan hadden we alleen maar een heleboel dode beesten langs de weg gezien.... Bij de weg staan ook vaak waarschuwingsborden voor overstekende dieren...
Maar goed in Drummond Cove hebben we een tijdje bij het zwembad gelegen en 's avonds hebben we geskypt. Het was leuk om iedereen weer even te zien en te spreken.
Na het voeren van de kangaroes de volgende morgen zijn we weer gaan rijden. De bestemming die dag was Kalbarri. Onderweg hebben we diverse mooie stops gemaakt. Zo kwamen we langs een groot roze
meer. Deze kleur wordt veroorzaakt door de vele carotine die erin zit. Het ziet er echt heel bizar uit! Frank wilde graag naar de rand van het meer lopen voor een foto, maar al lopend kwam hij een
slang tegen en is toen maar teruggegaan naar de camper... je weet maar nooit wat zo'n beest doet.
De volgende stop was bij kliffen aan de kust voor Kalbarri. Er waren behoorlijke golven, dus een mooi zicht. In Kalbarri eerst een camping gezocht. Bleek dat we weer dezelfde buren hadden als 2
dagen eerder in Cervantes. Heel toevallig, want er zijn meerdere campings in de buurt en dan sta je toch weer naast elkaar.
We wilden bij Kalbarri graag een tocht gaan lopen in het nationale park. Bleek dat we daar alleen konden komen via een onverharde weg van 26 km lang. Het informatiecentrum raadde het al af om dit
met zo'n zware camper te doen. Nou we hebben het 2 km geprobeerd naar een ander uitkijkpunt op zo'n onverharde weg, maar dat is inderdaad niet te doen. Dus helaas geen tocht. Wel zijn we de
volgende dag nog naar twee uitzichtpunten in hetzelfde nationale park gereden ongeveer 40 km verderop, via verharde weg. De punten waren mooi, maar het kadootje was toch wel de emoe met 5 jongen
die op de weg liep en de twee kangaroes die aan de kant van de weg in de schaduw zaten. De camper maakt alleen nogal herrie voor die dieren dus vooral die emoes gingen snel de bossen in, maar toch
hebben we wat foto's kunnen maken.
Verder was het een lange rit van Kalbarri naar Denham, ongeveer 400km. Het is een eindeloos lange weg met een weinig afwisselend landschap. Het enige wat we onderweg tegenkwamen was af en toe een
roadhouse waar kan worden getankt en overnacht, maar verder zelfs geen dorpje... en dat dan honderden km's. Voordeel van deze rechte weg is wel dat je goed door kan rijden. Ook komen we regelmatig
roadtrains tegen, vrachtwagens met soms wel drie of vier opleggers erachter. Denham is de vele kilometers wel waard. Het is een kustplekje en ligt in Shark Bay, dit gebied staat op de
Werelderfgoedlijst. Er is veel moois te zien, zoals stromatolieten, little lagoon, shell beach en kliffen, witte stranden en helder water. Het is het leefgebied van een rijk onderwaterleven.
We zijn hier twee nachten gebleven. Op de camping hebben we een plek bijna direct aan het strand. Als we de deuren open doen zien we het strand en de oceaan, wow! De eerste morgen zaten we te
ontbijten en toen zagen we opeens een groep emoes op het strand lopen, zo leuk! 's Middags hebben we een wildlife cruise gemaakt met een catamaran. We hebben dolfijnen, schildpadden en dugongs
gezien. Vooral die laatste zijn behoorlijk groot. We hebben ook nog een duik in de oceaan genomen, het water is al flink opgewarmd.
Donderdag zijn we vroeg vertrokken, want we hadden veel km voor de boeg. Na een stop bij het uitkijkpunt Eagle Bluff op de oceaan waar we nog babyhaaien zagen zwemmen zijn we richting Carnarvon
gegaan. We dachten dat dit een wat grotere plaats zou zijn, maar dat viel wat tegen en we hadden allebei geen zin om daar te blijven. Dus besloten om na wat boodschappen nog twee uur langer door te
rijden en naar onze verste bestemming Coral Bay te gaan en daar 4 nachten te blijven. Het is een paradijs hier... witte stranden, super helder water en palmbomen. Zeer zeker de moeite waard!
De eerste dag hebben we uitgerust, beetje gesnorkeld, beetje in de zon (niet te lang want verbranden gaat heel snel), lekker gegeten en wat gelezen, kortom een rustig dagje. Er ligt veel koraal
voor de kust, en bij het snorkelen vanaf het strand zie je ook veel soorten vissen.
We wilden zaterdag graag gaan duiken, maar helaas ging er het hele weekend geen trip, balen!! Daarom besloten om een turtle en snorkel tour te boeken. Helaas bleek deze s morgens niet door te gaan
wegens onvoldoende deelname. Ook de andere tours gingen niet door. Het hoogseizoen is voorbij en mede door de hoge temperaturen en de harde wind is het in dit gebied vrij rustig. Omdat we toch
graag zaterdag wilden snorkelen bij het rif zijn we uiteindelijk meegegaan met de aqua rush die wel doorging... Nu houden wij best van water, snelheid en golven, maar een plaatselijke mafkees
zorgde ervoor dat we al stuiterend en door elkaar geschud op de eerste snorkelplaats aankwamen... pffff... maar het snorkelen op zich was heel gaaf en we hebben veel koraal, gekleurde vissen,
roggen en dergelijke gezien. Daarna al stuiterend door naar de 2e snorkelplaats. Deze was nog veeeeeel mooier.... een mooie koraaltuin met blauwgekleurd koraal, nog meer gekleurde vissen,
zeenaalden, zeekomkommers enz.
Gelukkig weer heelhuids terug aan wal gekomen en de rest van de dag geluierd, gelezen en s avonds uit eten gegaan. Aan het water kan je eigenlijk niet anders dan vis eten, dus hadden we een seafood
schotel voor 2 personen besteld.... er kwam een enorme schaal vol met gamba's, snapper, kreeft en ... krokodil. Smaakte allemaal prima! En alles netjes opgegeten, waar de ober erg verbaasd over
was!
Vandaag nog een dag uitrusten. Het is een erg hete dag (38 graden) dus we blijven in de schaduw. Vanmorgen weer gesnorkeld vanaf het strand, het water was nu veel rustiger, want er is minder wind.
Een aantal grote gekleurde vissen gezien en twee geel / blauw gekleurde roggen. Erg mooi! Aan het einde van de middag gaan we nog een keer nar het strand om te snorkelen en van het mooie strand te
genieten!
Morgen gaan we terug richting Perth waar we a.s. vrijdag de camper inleveren en zaterdag doorvliegen naar Ayers Rock. We willen morgen een behoorlijk stuk rijden, zodat we de laatste dagen nog wat
tijd hebben om Perth te bekijken daarom morgen weer vroeg op pad. Het is nog ongeveer 1200 km rijden en we hebben er in 2,5 week al ca. 3400 km op zitten.
Het is alweer even geleden. Hopelijk heeft iedereen een goede kerst gehad... op naar 2012! We hadden graag eerder een nieuw verhaal geplaatst, maar tot nu toe hebben we nog geen campings met
internet gezien. Hoog tijd om jullie mee Down Under te nemen.
Al weer ruim een week geleden zijn we na een lange dag reizen, met een goede vlucht vanaf Jakarta's nachts om 1 uur aangekomen in Perth. Bij de douane stond een lange rij, waar we zonder problemen
door zijn gekomen. Australie heeft een streng beleid op het gebied van eten en drinken en het buitenhouden van uitheemse diersoorten dus het duurt hier allemaal wat langer. Uiteindelijk waren we
rond half 3 's nachts in ons hotel. Na een kort nachtje zijn we donderdag 22 december decamper op gaan halen, dit ging wat chaotisch omdat er iemand van Apollocampers ziek was, maar na anderhalf
uur wachten dan toch gelukt!
Natuurlijk eerst tijd voor boodschappen maar met zo' n grote bus is dat toch lastig parkeren... Zeker als het druk is op het parkeerterrein omdat ook de inwoners hier kerstboodschappen moeten doen.
Links rijden met de camper gaat eigenlijk al snel vanzelf. We hebben een automaat, dit is heel handig! Het is trouwens wel fijn om na drie weken weer eens zelf te koken en iets anders te eten dan
rijst of mie...
Uiteindelijk zijn we de eerste dag doorgereden naar Fremantle en hebben daar de eerste nacht gestaan. De camping lag direct aan het strand met een schitterende zonsondergang. Vrijdag eerst eens
uitgeslapen en daarna zijn we naar Bunbury gereden, dit is een gezellig kustplaatsje waar we op t gemak hebben rondgekeken. Hier ook overnacht.
De volgende ochtend eerst een camping gereserveerd voor Kerst en op tijd vertrokken. Onderweg zijn we gestopt bij de Busselton jetty, dit is de langste pier ter wereld. Ook nog gestopt bij Cape
Naturaliste, een kaap met een vuurtoren. Hier hebben we een korte track gelopen, maar helaas zaten hier zo ontzettend veel vliegen dat we het vooral druk hadden om die weg te houden uit onze ogen,
oren, neus enz... Verderop reden we door het Karridal, een gebied met veel Karritrees, bomen van 500 - 1000 jaar oud van wel 40 - 60 meter hoog.
Op kerstavond aangekomen op een camping in Augusta, het meest zuidwestelijke plekje van Australie. Deze camping ligt ook weer direct aan het strand. Eerste kerst heerlijk ontbeten met een gekookt
eitje op een bruin broodje (dat was al lang geleden) en een brownie in de zon... wat wil een mens nog meer op kerst??? Nou een lunch op het strand en daar een tijdje blijven en 's avonds bbq met
uitzicht op de oceaan... helemaal super!!!
Tweede kerstdag vertrokken naar Walpole, ongeveer 250 km verder. Eerst nog een stop gemaakt bij Cape Leeuwin. Deze kaap, met een mooie vuurtoren, ligt aan het meest zuidwestelijke punt en hier
komen de Indische en Zuidelijke Oceaan samen. Tijdens de rit naar Walpole zijn we gestopt in Pemberton, een erg rustig houthakkersdorpje, iets verderop in Northclif hebben we geluncht.
Bij Walpole zaten we op een camping in een National Park aan een meer en midden in de bossen... zodra we de camper opendoen komt de geur van eucalyptus ons tegemoet. We hebben de sandy beach track
gelopen, een tocht van totaal 3 km. Aan het eind van de middag maken we een praatje met een paar Australiers die met de familie zaten te bbqen. We werden uitgenodigd om erbij te komen en mee te
eten. Dit hebben we niet gedaan, maar later kregen we een groot bord met 9 grote en verse gamba's... heel aardig!
De volgende morgen zijn we naar Valley of the Giants gegaan. Hier hebben we een wandeltocht gedaan op 40 meter hoogte midden tussen de boomtoppen... heel indrukwekkend en toch ook wel een beetje
eng.... we liepen op een stalen constructie, die was wel heel stevig, maar toch wiebelde het wel zo hoog... Daarna via Denmark doorgereden naar Albany, een leuk stadje. In Albany zelf was het
behoorlijk druk, dus een uiteindelijk een camping bij Kings River gevonden. De eigenaren van de camping hadden allebei Nederlandse ouders, Ten Haaf en Dekker zijn vrij Nederlandse namen... en
konden nog een klein beetje Nederlands praten.
Woensdag zijn we redelijk op tijd vanuit Albany vertrokken omdat we een lange dag voor de boeg hadden, we wilden weer terug richting de kust om daarna via Perth verder naar het Noorden te gaan. Via
een mooi heuvellandschap eerst richting Manjimup, hier lekker geluncht en een rondje gelopen, daarna weer verder. Onderweg nog gestopt bij Lake Muir, op dit moment is het hier erg droog en stond er
geen water in en waren en ook weinig vogels te zien. Rond half 4 kwamen we aan in Australind, waar gelukkig nog een plekje op de camping was. 's Avonds een mooie zonsondergang bekeken aan het
Leschenault meer.
Vandaag eerst lekker ontbeten en daarna nog even rondgekeken in Australind. Hier staat de kleinste kerk van Australie. Op het gemak doorgereden naar Mandurah, een moderne redelijk grote stad aan
het water, waar we een lekkere ijskoffie hebben gedronken met een muffin en een paar winkels hebben bekeken. Daarna door naar Fremantle, op zoek naar een camping... dat viel nog niet zo mee helaas.
Pas bij de derde camping hadden ze nog plek. We staan nu met de camper op het Fremantal Village holiday Park en blijven hier 2 nachten. Morgen gaan we of naar Rottnest eiland of lekker een dagje
strand doen! Fremantle zelf is ook een leuke stad dus daar gaan we ook nog even kijken.
Het klimaat in het zuidwesten is prima, overdag rond de 25 graden en behoorlijk wat wind. 's Avonds en 's nachts koelt het wel flink af en het dekbed in de camper was de eerste nachten zeker niet
overbodig.... Nu gaan we in Noordelijke richting en het is al goed te merken dat het warmer wordt. Afgelopen nacht konden we vanwege de warmte allebei niet slapen. Vandaag was het rond de 35
graden, maar gelukkig staat hier wat meer wind.
De camper is behoorlijk luxe: tegenwoordig voorzien van airco, tv, een camera aan de achterkant zodat je bij het parkeren voorin kan zien hoever je nog kan... heel handig dan hoeft de bijrijder
niet steeds achterin te gaan kijken... Groot verschil met 4 jaar geleden zijn de prijzen, de economie in Australie gaat schijnbaar heel goed, maar in 4 - 5 jaar tijd zijn de prijzen wel 50 - 80
procent gestegen. Dit merk je zowel aan de boodschappen, de diesel als aan de campingplaatsen. Vier jaar geleden betaalde je voor een campingplaats tussen de 15 en de 20 dollar, nu tussen de 30 en
de 40.
Zaterdag vertrekken we weer vanuit Fremantle en gaan we richting het Noorden, waar we uiteindelijk tot aan Coral Bay of Exmouth gaan. De afstanden zijn hier wat groter en de temperaturen wat hoger,
dus we doen op het gemak en zien hoe ver we gaan komen. We gaan in ieder geval een mooi stuk tegemoet met dolfijnen, dungons, koraalriffen,schildpadden en mantaroggen, een mooi stuk om te duiken en
snorkelen! of om lekker aan het strand te liggen!
We wensen jullie allemaal alvast een heel gelukkig en gezond 2012 toe!
We zijn nu ruim een week op Java dus het is weer tijd voor een nieuw verhaal. We hebben weer een hoop beleefd en gezien afgelopen tijd tijdens onze reis van Oost naar West Java! Het blijft trouwens
erg leuk om jullie reacties te lezen!!! Zondag 11 december zijn we door chauffeur René naar de haven in Gilimanuk gebracht (Nico en Gonny: jullie hebben de groeten van hem en van het personeel van
het Chonos hotel). Hier hebben we de ferry genomen naar Java. Er varen behoorlijk veel veerboten tussen Bali en Java. Wij hebben gewoon de eerste genomen die ging vertrekken, ze zien er namelijk
allemaal vrij oud en roestig uit... Java ligt niet ver van Bali, maar door de vele draaikolken doet de veerboot er ruim een half uur over. Lijkt een beetje op het veer Kruiningen - Perkpolder, maar
dan zonder broodje kroket! De boot komt aan in Banyuwangi. Vanaf de boot zijn we met onze bagage naar het treinstation gelopen, heftig in de hitte.... De trein ging om 12.30 uur. We moesten ruim een
uur wachten, maar we hebben ons goed vermaakt.Voor de lokale bevolking waren we erg interessant en ze wilden graag met Frank op de foto... Zie hiervoor ook de fotoserie. De volgende trein ging pas om
19.45 dus het was erg druk op het station met alleen bevolking en wij. Verder geen toeristen... echt heel apart... Deze trein had alleen economy class. Dat betekent dus dat we in een overvolle en
warme stoptrein naar Kalibaru hebben gezeten. Wat een belevenis... wij waren de enige westerlingen en echt een bezienswaardigheid! Vooral het vrouwtje dat tegenover ons zat kon maar niet stoppen om
naar ons te kijken en tegen ons te praten... Wel jammer dat ze alleen Indonesisch kon. Na ruim anderhalf uur uitgestapt in Kalibaru. We hebben overnacht in het Magro Utomo Agri resort. Dit ligt
midden in een plantage, heel mooi gelegen. We wilden graag een wandeling over de plantage doen, maar helaas was er een lange tropische bui.... en omdat het hier een uur vroeger is, wordt het ook
vroeger donker. Dus we hebben eerst een treinkaartje voor de volgende dag geregeld (eigenlijk was het loket gesloten, maar voor ons ging de achterdeur toch even van slot) en zijn toen gaan eten en op
tijd naar bed. Java is trouwens behoorlijk anders dan Bali. Bijna de hele bevolking is Islamitisch. Dat is te zien aan de kleding, moskeen (met bijbehorend geluid) en veel geiten. Ook is er hier meer
armoede en de mensen spreken weinig tot geen Engels. Maandagochtend waren we vroeg wakker, dus om 7 uur al een rondje over de plantage gedaan. Daarna weer verder met de trein...we hadden bisnisklas
geboekt, maar dit bleek gewoon economy te zijn...Het landschap waar we doorheen reden was echt bijzonder mooi...veel rijstterrassen, regenwoud, huisjes en vooral heel veel groen... Na 4 uur zweten
zijn we uitgestapt in Probolinggo. We hebben nasi gegeten bij een eetstalletje. Dit was echt de lekkerste nasi die we tot nu hebben gegeten en kostte incl drankjes maar 1,25 Euro p.p! We hadden weer
bekijks en zijn veelvuldig gefotografeerd. Hier hebben we vervoer naar en accommodatie bij de Bromo vulkaan geregeld. De weg naar ons hotel Yoschi is nog een uur rijden omhoog de bergen in. Bovenin
zijn we totaal omgeven door wolken. Het is met een temperatuur van rond de 10 graden ook best koud vergeleken met de 30 graden de we inmiddels gewend zijn... gelukkig hebben we ook warme kleding bij
ons dus dat is geen probleem... Dinsdag zijn we in tegenstelling tot de meeste andere toeristen niet met de sunrise-tour om 03.30 uur meegegaan, maar wij zijn rond tien uur met een jeep naar de
vulkaan vertrokken. Eerst zijn we gestopt bij een uitzichtpunt en hebben een aantal mooie foto' s gemaakt. Hierna zijn we naar de voet van de vulkaan gereden. Om daar te komen moesten we eerst een
stuk door een soort van woestijn rijden en er kwamen ook allemaal ruiters met paarden op ons toegereden... heel bizar gezicht, het leek wel een film. Na een lange wandeling door het zand, langs een
tempel (ziet er gek uit midden op zo' n uitgestrekte vlakte) zijn we omhoog geklommen aan de buitenkant van de kraterrand. Dat is best zwaar door het mulle zand. Uiteindelijk bij de trap aangekomen
en die was ook nog eens 231 treden... Deze tocht omhoog was zeker de moeite waard, wat een uitzicht! We keken recht in de krater, die overigens ongeveer een jaar geleden nog is uitgebarsten. Onderweg
kwamen we weer veel locals tegen die graag een foto van ons wilden maken, we waren weer de enige westerlingen hier. Terug bij het hotel hebben we nog een wandeling door het land van de eigenaar van
het hotel gemaakt, hij is ook boer en heeft tegen de bergen allemaal landbouwterrassen gemaakt waar voornamelijk uien, aardappels en kool wordt verbouwd. Woensdag was een lange dag. We hadden
besloten om in een keer door te gaan naar Yogyakarta. De afstanden hier op Java zijn behoorlijk groot, dus af en toe moeten we toch wat uren reizen... Dat geeft niks want het landschap is prachtig en
het is ook interessant om het leven op straat te zien. Deze dag zijn we met een minibus naar Probolinggo gegaan, hier overgestapt op de gewone bus naar Surabaya. Dit is een enorm grote en best
moderne stad. Vanaf het busstation zijn we met een oude taxi naar het treinstation gegaan. Uiteindelijk zijn we daar in de expresstrein gestapt voor een vijf uur durende rit naar Yogyakarta. Ondanks
dat we hadden gereserveerd voor de eksekutive klasse was er toch geen plaats en hebben we weer bisnis-klasse gereisd. Yogyakarta is een enorm drukke stad met veel fietstaxi's. We hebben natuurlijk in
zo' n taxi gezeten, alleen paste Frank zijn hoofd niet onder die kap... We hebben een ritje naar het paleis gedaan. In Yogyakarta willen de mensen graag wat aan je verkopen en wordt je constant
aangesproken en vastgeklampt op straat... Niet echt ons ding, dus na een paar uurtjes in deze stad hadden we het wel gezien... We hebben trouwens s morgens eerst een treinticket naar Bandung
gekocht... we moesten ruim anderhalf uur wachten, er waren maar 100 wachtenden voor ons... heel bizar! We hebben in de stad binnengekeken bij Fort Vredeburg. Hier werd de geschiedenis van de
onafhankelijkheid van Indonesie na de onderdrukking uitgebeeld. Best indrukwekkend. Vrijdag hebben we de tempelcomplexen Borobodur en Prambanan bezocht. Allebei hele mooie en kunstige tempels. Bij de
Prambanan regende en onweerde het de hele middag dus hier hebben we voornamelijk geschuild. Zaterdag vanuit Yogyakarta met de expresstrein naar Bandung... een rit van ruim 7 uur! Deze keer wel in de
eksekutive klasse, dat betekent betere stoelen, tv in de coupe en airco, die behoorlijk koud stond... brrr... met een jas en een bord warme mie was het toch goed te doen... Het hotel in Bandung lag
dichtbij het station aan een heeeeele drukke straat. We hadden een kamer aan de achterkant van het hotel, maar het verkeer was nog duidelijk hoorbaar... lang leve de oordopjes! We hebben zondag
Bandung verkend... dit is een enorm drukke stad, zeker op zondag als veel mensen uit Jakarta inkopen gaan doen in Bandung in een van de vele factory outlets. In het oude gedeelde staan nog veel
koloniale gebouwen en Hollandse pakhuizen. We zagen ook een bakkertje met de naam 'Den Haag Klappertaart", dit moesten we natuurlijk proberen... heerlijke kokosgebakjes... We hebben de dag van het
winkelmeisje daar ook helemaal goed gemaakt want ze kon met ons op de foto... Inmiddels zijn we in Gadog, een heel klein plaatsje vlakbij Bogor. We zitten in het Guesthouse Happy Valley, midden
tussen de rijstvelden. Wat heerlijk na vijf nachten in een drukke stad te hebben gezeten... Onderweg hierheen hebben we prachtige theeplantages gezien, wow! Morgenochtend gaan we met een gids een
tour door de rijstvelden maken. In de loop van de middag rijden we naar een hotel bij de luchthaven van Jakarta. Woensdag vliegen we via Singapore naar Perth. We wensen jullie alvast hele fijne
kerstdagen! Tot de volgende keer vanuit Australië. Liefs Frank & Judith
Vanuit Lovina geven we jullie graag een update van onze belevenissen. We hebben de site een beetje aangepast, zodat hij er weer fris uitziet... Natuurlijk iedereen weer bedankt voor alle reacties op
ons eerste verhaal! Echt superleuk om te lezen en wat vanuit Nederland te horen. Het lijkt alweer een tijd geleden, maar de tweede dag in Singapore was droog en zonnig. We zijn weer op de bus gestapt
en hebben een leuke trip door de meest georganiseerde en schone stad ter wereld gedaan. Op Orchard Road uitgestapt. Dit is een 6 km lange winkelstraat vol met shoppingmalls die vooral erg groot zijn
en alles in kerstsfeer! Bijzonder als het buiten 30 graden is. Zaterdagavond zijn we doorgevlogen naar Indonesië. Na wat vertraging door een dode vogel op de startbaan, om 21.45 uur aangekomen op
Bali. De douane ging zonder problemen en ook onze tassen zijn meegekomen! Het is hier een groot verschil met Singapore, het verkeer is chaotisch en de mensen willen vanalles aan je verkopen. Om de
paar meter vraagt iemand of je een taxi nodig hebt, wil komen eten, in zijn/haar shop wil kijken en natuurlijk of je massaasj wil... We zaten in Sanur in het Ugly duckling hotel en zijn 4 nachten
gebleven. Leuk hotel, prima ligging en goed ontbijt. De kamer die we hier de 1e nacht hadden was oud en vies en had een vreselijk bed, maar we kregen de volgende dag een andere gerenoveerde kamer en
die was goed. Ook lekker doorgeslapen en na een dag of 4 waren we gewend aan t tijdsverschil. De hoge temperatuur en luchtvochtigheid is nog wel behoorlijk wennen en daarom zweten geblazen...
Inmiddels zitten we in Lovina in noorden van Bali. We zitten nu in het Chonos hotel, een klein paradijsje! Mooie kamers, met een lekker bed, schoon en leuk ingericht. Ook een mooie binnentuin met
zwembad, ligstoelen en zitjes waar we uitgebreid kunnen ontbijten. We kunnen zelfs een boterham met hagelslag krijgen ;-) Beschikbaarheid is tot nu toe geen probleem, het is laagseizoen en er zijn
weinig toeristen. Woensdag zijn we met een privechauffeur van Zuid naar Noord Bali gereden. We hebben bedongen om dan onderweg ook een aantal keer te stoppen bij diverse bezienswaardigheden. Zo
hebben we een balinese dans gezien, het kunstenaarsdorp Ubud (vonden we een beetje tegenvallen), prachtige rijstvelden, aapjes, lunch met uitzicht over de rijstterrassen en de bergen, tempels, meren
en een waterval... Was echt een leuke dag! Voor 35 euro wordt je van a naar b gebracht en zie je nog eens wat ook... Het eten hier is trouwens superlekker en goedkoop. Af en toe wel pittig, maar als
je een beetje oplet wat je bestelt valt het wel mee. Gisteravond hebben we mie goreng met veel garnalen en inktvisjes gegeten voor omgerekend 2 euro pp. Ook het Bintang-bier smaakt prima! Verder
hebben we hier de omgeving een beetje verkend, lekker bij het zwembad gelegen en we gaan vanmiddag snorkelen. Donderdag hebben we een heerlijke massage gehad, een uur onder handen genomen door een
normaal uitziende masseuse en niet eentje met 1 tand... Op het strand van Sanur begon er namelijk ongevraagd al zo eentje aan Frank zn voeten (try is for free...). We hebben een plan gemaakt voor
Java en weten wat we daar allemaal willen zien en doen. Morgenochtend vertrekken we naar de veerboot om de overtocht te maken en daarna reizen we gelijk door naar Kalibaru in Oost-Java. Daar
verblijven we op een plantage. Tot de volgende keer! Frank & Judith
Hier is dan ons eerste bericht vanuit Singapore. Allereerst iedereen bedankt voor de berichtjes!
Woensdag zijn we 's middags naar Schiphol gebracht. Het inchecken ging best vlot en na afscheid te hebben genomen zijn we door de douane gegaan. We zouden om 19.30 uur naar Londen vliegen om dan om
21.30 uur door te vliegen naar Singapore. De vlucht naar Londen had bijna een uur vertraging. Hierdoor hadden we maar heel weinig tijd om over te stappen. Als je dan op London Heathrow van terminal
5 naar 3 moet ben je best even bezig. Eenmaal terminal 3 zagen we op het scherm bij onze vlucht 'gate closing' staan... Nou, dan blijkt dat we allebei hard kunnen rennen over de luchthaven...
Gelukkig waren we net op tijd en mochten we nog mee.
Het stuk van Londen naar Singapore hebben we voor het eerst in een Airbus A380 gevlogen, wat is dat een enorm vliegtuig! Het ziet er allemaal keurig uit en verder was het prima verzorgd. We hadden
met z'n tweeen drie stoelen naast elkaar dus dat was heerlijk. De vlucht ging goed en we hebben zelfs best redelijk kunnen slapen.
Aangekomen in Singapore blijkt bij de bagageband dat onze tassen helaas nog in Londen zijn. In het kantoortje Lost & Found moeten we een formulier invullen en krijgen we allebei een tasje met
een shirt, korte broek en wat toiletartikelen. Bovendien krijgen we ook nog eens $100 ,- pp, dus prima geregeld.
De tassen zijn vanmorgen aangekomen en netjes in ons hostel bezorgd. Toch lekker om je eigen schone kleren aan te kunnen doen
Ons hostel Hangout at Mt Emily is keurig, de kamer is schoon, het personeel is erg vriendelijk en behulpzaam en het ontbijt is goed ook al is macaroni met fou yong hai-saus wel bijzonder (er is ook
brood hoor) ... we zijn volgens de receptie geupgrade naar een tweepersoonskamer met kingsize bed... Frank zijn benen steken nog een eind uit bed, dus we weten niet hoe dat was geweest in een
gewoon bed.
Vandaag hebben we lekker toeristisch een tour door de stad gedaan met zo'n hop on-hop of bus. Helaas regende het wel bijna de hele dag, maar dat mag de pret niet drukken. De regenhoes rond die
rugtas is dus wel fijn Patriek en Esther...
We hebben veel gezien zoals Chinatown en Little India en natuurlijk al lekker nasi gegeten vanmiddag. We hebben alvast wat foto's geplaatst.
Zo nog eens opfrissen, wat eten en op tijd naar bed....
Morgen nog een halve dag hier, eens kijken naar de shoppingmalls, dan vliegen we om 18.35 uur door naar Bali.
Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar wij onsbevinden en waar we zijngeweest! Meer informatie over ons en de reis die we gaan maken vind je
in het profiel.
Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de
rechter kolom.
We zien je graag terug op onze reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!
