Bedankt weer voor jullie reacties op onze website en voor jullie mailtjes, blijft leuk! Na ons vorige verhaal weer even terug in de tijd. Woensdag 22 februari hebben we de 'Forgotten World Highway' van Taumarunui naar Stratford gereden. Een mooie rit door een groen heuvellandschap, smalle weggetjes met in totaal 14 enkelbaans bruggetjes, door een prachtige vallei en waarbij je door dorpjes komt waar je terug in de tijd lijkt te gaan. Wat alleen jammer was dat het 's ochtends is gaan regenen en de rest van de dag niet meer is opgehouden. Nou ja, we waren onderweg naar Mount Taranaki om daar een lang weekend bij Craig en Liz door te brengen en dat vooruitzicht maakte veel goed. Voor degenen die niet weten wie dit zijn even een korte toelichting: Craig en Liz zijn vrienden uit Nieuw-Zeeland die we al bijna 14 jaar kennen. Frank heeft Craig tijdens vakantiewerk bij de uienfabriek in Baarland leren kennen en sinds die tijd zijn we contact blijven houden en gaan we zo eens in de 3 jaar bij elkaar op bezoek... Na jarenlang om de wereld te hebben gereisd en gesurfd wonen ze nu sinds 7 jaar in Rahotu aan de 'Surf Highway 45', een paar honderd meter van de oceaan, met zicht op Mount Taranaki, je kan het slechter treffen! Donderdagochtend vanuit Stratford vertrokken naar Opunake, hier was Americarna aan de gang, een rit met meer dan 500 oude Amerikaanse auto's, leuk om te zien! Hierna doorgereden naar Rahotu waar we in de loop van de middag bij Craig, Liz en hun twee kinderen Harrison en Leah aankwamen. Na ruim 3,5 jaar super om elkaar weer eens te zien. Leah is nog maar anderhalf en haar hadden we nog nooit gezien. Harrison is bijna 6, de laatste keer was hij 2,5 en hij kon ons niet meer helemaal herinneren. De verlegenheid was gelukkig snel over. Onder het genot van een drankje heel de avond bijgepraat en lekker gebarbecued. En tja, hoe moet je verder allemaal beschrijven wat we gedaan hebben, eigenlijk te veel om op te noemen. We waren eigenlijk van plan om maandag weer verder te gaan, maar uiteindelijk zijn we 6 dagen gebleven. Craig had van alles bedacht en de dagen zaten goed vol. Craig moest vrijdag nog werken, dus vrijdag vooral bij hun thuis gerelaxed, in de tuin gezeten en met Liz en de kinderen op pad. We zijn zaterdag naar een zwembad geweest, hebben in een rivier gezwommen, langs vrienden geweest en 's middags de camper ingepakt om een nacht aan het strand te gaan kamperen. Ook Craig en Liz hebben een camper, maar daar paste niet alles in dus ook nog de auto mee, met daarin twee surfplanken, een crossmotor, een rugbybal, bodyboard, de hond, een kajak op het dak en gaan! Op ongeveer een half uur van hun huis aan het strand de camper geparkeerd en heerlijk aan het strand gelegen, op de rivier gekajakt, gezwommen, gegeten en vooral ook gedronken, dat kunnen ze namelijk goed in Nieuw-Zeeland! Later kwamen er nog meer vrienden met hun campers en hebben we tot laat bij het kampvuur gezeten. Zondag niet veel anders dan zaterdag, na een kort nachtje eerst maar eens zwemmen in een ijskoude rivier om wakker te worden... poeh, dat was toch wel erg koud! Na nog wat te hebben gesurft (wij keken toe...), gekajakt en in de zon te hebben gelegen nog naar Harrison gekeken die op z'n crossmotor aan het rondscheuren was, bijna 6 en dan al een crossmotor, moet kunnen! Aan het eind van de middag terug naar huis en gebarbecued. Voor maandag en dinsdag was het plan om een tocht van 2 dagen te lopen in het Mount Taranaki Nationaal Park, dus 's avonds alvast de rugtassen gepakt. Maandagmiddag zijn we samen met Craig en Harrison richting de bergen gereden. Eerst nog wat proviand ingeslagen, je moet toch ook (veel) eten en (veel) drinken tijdens zo'n tocht... de rugtassen waren hierdoor wel wat zwaar. De tocht (Mangorei track) naar de Pouakai hut op 1200 meter hoogte duurde zo'n 2,5 uur en was behoorlijk pittig omdat je alleen maar omhoog liep en veel moest klimmen. Het was echter de moeite waard! Het uitzicht vanuit de hut was geweldig, vooral op de top van Mount Taranaki en we hadden heel de dag mooi weer! In eerste instantie hadden we de 16 persoonshut voor onszelf, later kwam George ook nog binnen, een Amerikaanse Egyptenaar die een tocht van 5 dagen liep. De avond en nacht waren vooral erg gezellig. Na ons avondeten bij de openhaard (2 hele kippen en noodles) hebben we tot diep in de nacht Monopoly gespeeld. Omdat vooral Craig erg hard snurkte helaas weinig geslapen... De volgende ochtend na een stevig ontbijt rond half 11 weer vertrokken. Helaas regende het heel de weg terug naar beneden. Nou ja, de rugzakken waren gelukkig een stuk lichter. Na 2,5 uur dalen over toch wel slecht pad rond 1 uur bij de auto aangekomen. Tijd voor een "lichte" lunch bij Craig's favoriete curry restaurant, behoorlijk pittig dus! Terug in Rohotu nog even kennis gemaakt met de moeder van Craig. 's Avonds foto's gekeken van onze reis en de vele reizen die Craig & Liz hebben gemaakt. Woensdagochtend was het dan toch echt weer tijd om verder te gaan en afscheid te nemen. Wie weet wanneer we elkaar weer zien. Na dikke knuffels weer op pad met de camper. Erg speciaal om 6 dagen mee te kijken in het dagelijkse Nieuw-Zeelandse leven; naast werken vooral actief buiten bezig zijn, kamperen en lekker eten en drinken! Omdat we deze keer op het Noordereiland blijven, hebben we nog ruim de tijd voor een rit naar het Noorden, Bay of Islands en via de Coromandal weer terug naar Tauranga. Na boodschappen te hebben gedaan in New Plymouth een flink stuk gereden richting Te Kuiti, waar we overnacht hebben. De volgende dag hebben we de Waitomo Caves bezocht. Een indrukwekkend grottenstelsel waar je na een wandeling eindigt met een boottochtje onderdoor duizenden gloeiwormen. Heeeel erg gaaf! Hierna nog een bezoek gebracht aan de Bridal Veil watervallen en Raglan, dé surfplek van Nieuw-Zeeland! Vrijdag hebben we een lange dag achter het stuur gezeten en zijn we via Auckland naar Matakohe gereden. De wegen zijn hier trouwens redelijk slecht en om de 5 - 10 kilometer wordt er wel aan de weg gewerkt. Ook door de vele bochten, heuvels en bergen ben je toch al snel een paar uur verder. Gisteren zijn we vanuit Matakohe vertrokken langs de westkust van het Northland, deze route maakt onderdeel uit van de Twin Coast Discovery Highway. Je rijdt hier door een groot gebied met veel Kauribomen. Uiteraard een bezoekje gebracht aan Tane Mahuta, de reus onder de Kauribomen van 51,5 meter hoog en een omtrek van 13,77 meter, dan ben je maar klein... Er waren de afgelopen dagen al voorpellingen voor slecht weer voor zaterdag maar gelukkig viel dat bij ons mee. Wel veel regen en rukwinden. In het midden en zuidelijke deel van het Noordereiland was er behoorlijk veel schade door de storm. Uiteindelijk zijn we doorgereden naar de Bay of Islands en staan nu op een camping in Paihia waar we 2 nachten blijven. Toevallig de camping waar we 6 jaar geleden ook hebben gestaan. Vandaag gaan we de Bay of Islands verkennen, waarschijnlijk een boottochtje en nog aan het strand liggen. Het weer is goed, dus dat moet hier helemaal goedkomen. We zijn inmiddels alweer aan de 4e en laatste maand van onze reis begonnen, het gaat opschieten, maar nog genoeg om van te genieten. Nog een week in Nieuw-Zeeland en dan nog 3 weken Maleisie. Tot ons volgende verhaal! Frank & Judith