Kia Ora! Hier een bericht vanaf de andere kant van de wereld. We zijn nu alweer een week in een van de mooiste en meest veelzijdige landen van de wereld, Nieuw-Zeeland. Voor Frank alweer de 3e keer, voor Judith de 2e keer dat we dit land bezoeken! Vorige week zaterdag vroeg vertokken vanuit ons resort in Fiji en na een hobbelige rit en bobbelige vlucht 's middags rond 2 uur aangekomen in Auckland. Het is hier weer een uurtje later dus het tijdsverschil met NL is nu 12 uur. We werden netjes opgewacht door onze chauffeur en naar onze camperverhuurder Tulip in Tauranga gebracht. Hier hadden we een gratis overnachting in een appartement. Erg netjes verzorgd en een hartelijk welkom door de Nederlandse eigenaar Xander. Er waren nog meer gasten, Ed en Marianne uit Amsterdam, die de camper hadden ingeleverd. Onder het genot van fish en chips met een biertje hebben we gezellig zitten praten en reiservaringen uitgewisseld. De volgende ochtend een lekker ontbijtje gegeten en de camper ingeladen. We mochten veel spullen, zoals zout, wasmiddel e.d. van Ed en Marianne meenemen en dat scheelt toch weer, Zeeuws als we zijn... Daarna nog wat papierwerk en een kop koffie met Xander en toen op pad. Eerst boodschappen gedaan en toen een camping gezocht in Papamoa Beach, niet ver van Tauranga. Op deze camping hadden we 6 jaar geleden ook gestaan. Het weer was tot dan nog niet echt geweldig en ook maandag regende het helaas. We zijn eerst naar Mount Maunganui gereden en hebben hier nog even rondgekeken, de tocht rond de berg zelf hebben we vanwege de regen maar even gelaten voor wat die was. Daarna over de Pacific Coast Highway verder gereden richting Whakatane. Onderweg gestopt bij Kiwiworld, waar de enige echte Zesprikiwi'? vandaan komen. Uiteindelijk een camping gezocht bij Matata, we stonden op een DOC-camping (Department of Conservation), kost bijna niks en midden in de natuur! De douche werd nog warmgestookt met hout en je kon je was nog op de ouderwetse manier door de molen halen... De camper, een Ford Transit, bevalt goed en is netjes ingericht. Hij is wel wat kleiner dan die in Australie: makkelijker met rijden, maar we hebben ons hoofd al een paar keer gestoten. De eerste twee dagen hadden we het steeds wel erg warm tijdens het rijden. Over de stoelen zat een schapenvachtje... toen we die eraf hadden gehaald werd de hitte alleen maar erger... Bij nadere inspectie bleek dat er stoelverwarming in zat en dat deze al die tijd aanstond... pffff. Dinsdag werden we wakker met een zonnetje, heerlijk! Eerst naar Whakatane gereden en daarna door het 'Eastland' verder richting Gisborne. Het Oostelijke deel van Nieuw-Zeeland staat bekend om zijn grote Maori gemeenschap en overal zie je dan ook gemeenschapshuizen met bijbehorend houtsnijwerk en natuurlijk Maori's! De rit dwars door het Eastland heen was de moeite waard. De natuur is er ruig en je rijdt door bergen, langs rivieren, door bergdalen en dan weer door een groen heuvellandschap met veel schapen! 's Avonds genoten van verse vis en greenshell mosselen. Gisborne is én de plek waar het als eerste ter wereld licht wordt en ook nog eens de plek waar kapitein James Cook als eerste Europeaan voet aan wal zette en zo Nieuw-Zeeland op de kaart plaatste. Woensdag zijn we van Gisborne naar Napier gereden, een weg door de bergen met veel kronkels en steile stukken, daardoor schiet je niet echt op. Wel erg mooi en af en toe zaten we zo hoog dat we door de wolken reden. Onderweg waren we van plan om nog een uurtje te relaxen in heet water bronnen, maar omdat er net 2 bussen met schoolkinderen aankwam leek ons dat niet echt relaxed.... Op de camping in Napier aangekomen bleek dat er juist dat weekend het Art-Deco festival werd gehouden. Napier staat bekend om zijn vele Art-Deco gebouwen die, nadat de stad door zware aardbevingen in 1931 was verwoest, zijn herbouwd. Ieder jaar wordt de herbouw gevierd met een festival en zie je veel oude auto's en loopt iedereen in kleding van toen. Erg leuk om mee te maken! We wilden die middag eigenlijk naar Cape Kidnappers, waar een Jan-van Genten kolonie zit. Doordat het hoog water was konden we hier niet zelf heen lopen en alleen met een tractor mee... dit kon pas vrij laat of heel vroeg in de ochtend... Niks voor ons en dus naar een camping in Clifton gereden. We stonden op een Reserve-camping aan het water met alleen wc's en verder geen voorzieningen en helemaal voor niks. Tegenover de camping zat wel een wijnmakerij, Elephant Hill, dus wat doe je dan.... te voet daar naar toe en wijn proeven. Na een paar glazen nog een flesje gekocht en weer terug naar de camper. In dit hele gebied zijn trouwens veel wijngaarden en boomgaarden. Onderweg zien we veel fruitstalletjes waar we regelmatig stoppen om vers fruit te kopen. Vrijdag vertrokken richting Palmerston North. De Pacific Coast Highway gaat vanaf Hastings verder als de Classic NZ Wine Trail. Leuk die gethematiseerde routes en makkelijk om te volgen. Na een tussenstop in Norseville, een dorpje met Noorse invloeden, wat ook goed te zien was aan de bebouwing. Ook vandaag weer mooie landschappen en bergen, waar we deze keer langs reden en niet door. Omdat heel de dag de zon scheen en ook de voorspellingen voor het weekend goed waren zijn we na een bezoek aan Palmerston North, doorgereden naar Foxton Beach, waar we nu op een camping staan en 2 nachten blijven. Vandaag, zaterdag een lekker rustig dagje. Uitgeslapen, ontbeten, was gedaan en daarna naar het strand geweest en van het mooie weer genoten. Heerlijk! Morgen rijden we eerst richting Wanganui en daarna door richting het Tongariro Nationaal park. Hier willen we maandag of dinsdag afhankelijk van het weer de Tongariro Crossing lopen, een pittige tocht van 19,6 km door vulkanisch gebied en over 3 bergtoppen... Tot het volgende verhaal.